เคยปล่อยเมียงที่สุดตอนไหนกันคะ

ขอดันกลับขึ้นมานิดหน่อยคะ...อะไรยังไงกันคะ

เรื่องรถเหมือนกันค่ะ
สมัยนั้นอยู่ ปี 2 น้องสาวขะเจ้าจะมาเฮียนกุ๋งเทบ ขึ้นรถทัวร์มาบ่าบอกบ่ากล่าว มาถึงหมอชิตตี๋สี่ โทรหาขะเจ้าหื้อไปฮับ ไปส่งหน้าราม
ป้าดโทะ บอกก่าบ่าบอกก่อน ช่วงนั้นก็สอบป๋ายภาคอ่านหนังสือดึก ตื่นเช้า รามก่าบ่าเกยไปสักเตื้อ ถึงหน้าราม ก็ส่งหื้อเซาะหาตี้พักกั๋นกับเปื้อน ข้าเจ้าก็นั่งรถ ราม-อนุสาวรีย์ หนตางก็บ่าเกยผ่าน นั่งหลับ ประมาณเกือบชั่วโมง ตื่นมาแหมกำ รถกำลังเข้าท่า เอ๊ะ คุ้น ๆ เหมือนบรรยากาศตอนขึ้นรถใหม่ ๆ ถามคนเก็บตัง "พี่คะ ถึงอนุสาวรีย์หรือยังคะ" คำตอบ..อ๋อ ไปวนมาแล้ว ตอนนี้รถมาถึงหน้ารามแล้วค่ะ -_-" ป๋ากฏว่า ขะเจ้านั่งรถปิ๊กมาตี้เก่า ด้วยความอับอายก็เลยลงไปขึ้นรถกันอื่น แหะๆ

ยังไม่เคยปล่อยความเมียงเลยคร้าบบ
แบบว่าเป็นคนระมัดระวังตัว จะทำอะไรก็ต้องระวังไปหมด

หรืออาจจะเคย แต่จำไ่ม่ได้ ขอไปนึกก่อนนะ แล้วจะมาตอบอีกที

Admin พิมพ์ว่า:ยังไม่เคยปล่อยความเมียงเลยคร้าบบ
แบบว่าเป็นคนระมัดระวังตัว จะทำอะไรก็ต้องระวังไปหมด

หรืออาจจะเคย แต่จำไ่ม่ได้ ขอไปนึกก่อนนะ แล้วจะมาตอบอีกที

ไม่เคยปล่อย หรือว่าปล่อยแล้วไม่รู้ตัวว่านั่นแหละ เมียง หรือเปล่า
แบบประมาณว่า ไม่รู้ว่าอะไรเมียง อะไรกรุง ไรงี้

เอ้อ เอ็มมี่ สงสัยจะเป้นอย่างนั้นน่ะ กลัวๆ อยู่

พี่เอก หน้าตา ไง
ปล่อยหน้าเมียงเกลื่อนกรุง

เฮ้อ เมื่อย น้องเอ็มมี่

ไม่เคยปล่อยเมียงค่ะๆๆๆๆ


แอ๊บเก่งเจ้าๆๆ 555

บ่เชื่อดอก น้องแก้ม

กอแก้มเธอกล้าพูดมากมายว่าไม่เคยปล่อย



แหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคนกรุงเทบยกไปอยุกะปี้เอกเลยเจ้า


อย่างว่าเนอะเปิ้ลเปงคนไทยอิอิ

อี่ชั้นไห้มาเล่าคะไม่ไช่ไห้มากัดจิการนะคะ

เรื่องพี่เอมเล่าเเล้ว ขำคะ

อยากกินแกงเห็ดถอบในถ้วยป้าสามารถ

อย่าบอกว่าไม่เคยปล่อยเมืยง

เพราะหน้าตาก็เมียงกันอยู่แล้ว!!!!

อย่างข้าเจ้าบ่มีเมียง หน้าตามันบ่งบอก หุหุ

mmnarak พิมพ์ว่า:เรื่องรถเหมือนกันค่ะ
สมัยนั้นอยู่ ปี 2 น้องสาวขะเจ้าจะมาเฮียนกุ๋งเทบ ขึ้นรถทัวร์มาบ่าบอกบ่ากล่าว มาถึงหมอชิตตี๋สี่ โทรหาขะเจ้าหื้อไปฮับ ไปส่งหน้าราม
ป้าดโทะ บอกก่าบ่าบอกก่อน ช่วงนั้นก็สอบป๋ายภาคอ่านหนังสือดึก ตื่นเช้า รามก่าบ่าเกยไปสักเตื้อ ถึงหน้าราม ก็ส่งหื้อเซาะหาตี้พักกั๋นกับเปื้อน ข้าเจ้าก็นั่งรถ ราม-อนุสาวรีย์ หนตางก็บ่าเกยผ่าน นั่งหลับ ประมาณเกือบชั่วโมง ตื่นมาแหมกำ รถกำลังเข้าท่า เอ๊ะ คุ้น ๆ เหมือนบรรยากาศตอนขึ้นรถใหม่ ๆ ถามคนเก็บตัง "พี่คะ ถึงอนุสาวรีย์หรือยังคะ" คำตอบ..อ๋อ ไปวนมาแล้ว ตอนนี้รถมาถึงหน้ารามแล้วค่ะ -_-" ป๋ากฏว่า ขะเจ้านั่งรถปิ๊กมาตี้เก่า ด้วยความอับอายก็เลยลงไปขึ้นรถกันอื่น แหะๆ

ของเหมียวแค่นั่งรถตู้เลยหน้ารามเจ้า ทั้งๆมันก็มีป้ายบอกเนอะ แต่บ่ฮู้ว่าต้องลงตรงไหนอ่ะ เลยไปจนถึงบิ๊กซีเจ้า
หันท่าบ่ไค่ดีเลยรีบลงเลยเจ้า แต่ก่ะบ่ถึงขนาดปี้เอ็มหนาเจ้า :D :D :D :D :D

เหมียว เหมียว พิมพ์ว่า:

mmnarak พิมพ์ว่า:เรื่องรถเหมือนกันค่ะ
สมัยนั้นอยู่ ปี 2 น้องสาวขะเจ้าจะมาเฮียนกุ๋งเทบ ขึ้นรถทัวร์มาบ่าบอกบ่ากล่าว มาถึงหมอชิตตี๋สี่ โทรหาขะเจ้าหื้อไปฮับ ไปส่งหน้าราม
ป้าดโทะ บอกก่าบ่าบอกก่อน ช่วงนั้นก็สอบป๋ายภาคอ่านหนังสือดึก ตื่นเช้า รามก่าบ่าเกยไปสักเตื้อ ถึงหน้าราม ก็ส่งหื้อเซาะหาตี้พักกั๋นกับเปื้อน ข้าเจ้าก็นั่งรถ ราม-อนุสาวรีย์ หนตางก็บ่าเกยผ่าน นั่งหลับ ประมาณเกือบชั่วโมง ตื่นมาแหมกำ รถกำลังเข้าท่า เอ๊ะ คุ้น ๆ เหมือนบรรยากาศตอนขึ้นรถใหม่ ๆ ถามคนเก็บตัง "พี่คะ ถึงอนุสาวรีย์หรือยังคะ" คำตอบ..อ๋อ ไปวนมาแล้ว ตอนนี้รถมาถึงหน้ารามแล้วค่ะ -_-" ป๋ากฏว่า ขะเจ้านั่งรถปิ๊กมาตี้เก่า ด้วยความอับอายก็เลยลงไปขึ้นรถกันอื่น แหะๆ

ของเหมียวแค่นั่งรถตู้เลยหน้ารามเจ้า ทั้งๆมันก็มีป้ายบอกเนอะ แต่บ่ฮู้ว่าต้องลงตรงไหนอ่ะ เลยไปจนถึงบิ๊กซีเจ้า
หันท่าบ่ไค่ดีเลยรีบลงเลยเจ้า แต่ก่ะบ่ถึงขนาดปี้เอ็มหนาเจ้า :D :D :D :D :D

ของพี่ มันหลับบ่าดาย บ่าอั้นก่าลงถูกแล้ว

ปล.มีอีกเรื่อง สมัยนั้นอยู่ ปี 2 ใหม่ ๆ ต้องทำค่ายแนะแนวจังหวัด(พะเยา) ด้วยความที่ต้องเตรียมซื้อของไปค่าย และอยากเปลี่ยนบรรยากาศจาก เซ็นปิ่น -พาต้า ไปห้างที่บางบัวทอง(ถ้าจำไม่ผิดน่าจะคาร์ฟู) เพราะมีคนบอกว่าใกล้กว่า ก็นั่ง 127 ค่ะ (ด้วยความไม่เคยไปอีกเช่นกัน) ไปกัน 4 คน เอ็ม จุ๋มจิ๋ม เจี๊ยบ และ รุ้ง(ไม่ยอมเมียงคนเดียว) นั่งไปนานมาก ก็ไม่ถึงสักที พอเจอป้ายคาร์ฟู และเห็นคนลงเยอะ ๆ ก็กลัวจะเลย ก็เลยรีบลงกันค่ะ ปรากฎว่า ลงก่อนถึงห้างไป 2 ป้าย -_- ต้องเดินกันต่อไป แค่นั้นยังไม่พอ ด้วยความที่งบน้อย ต้องประหยัด แบ่งสายกัน(ตรงข้ามคาร์ฟู น่าจะเป็นบิ๊กซี) เดิน 2 ห้าง เซอร์เวย์ราคากันห้างไหนถูกกว่า ก็ซื้อที่นั่น มานั่งคิดอีกที ราคามันต่างกันไม่กี่บาท แต่ค่าโทรศัพท์มือถือสมัยนั้น (เมื่อปี 2544)มันแพงมาก สรุป ค่าโทรศัพท์มันเกินกว่าที่จะ save cost ค่าของค่ะ....=_=

มีอีก
สมัยนั้นอยู่ปี 1 ใหม่ ๆ ไปท่าพระจันทร์ ขากลับ ก็ด้วยความไม่รู้ ว่าสาย 3 ที่จะนั่งไปรังสิต มันต้องไปขึ้นฝั่งตรงข้ามศาลฎีกา พอข้ามถนนตรงหน้ามหาวิทยาลัยเห็นสายสามมา รีบขึ้นกันค่ะ (ประมาณ 4 คน) ปรากฎว่า วิ่งรอบเมือง กว่าจะถึงรังสิต ก็เล่นเอาชมกรุงเทพซะทั่วเลยค่ะ

อันนี้ไม่เกี่ยวกะความเมียง แต่เล่าเกี่ยวกับเทคโนโลยีอี๊เนาะ สมัยพี่อยู่ปี 1 มือถือมันยังไม่ค่อยเป็นที่นิยมเพราะมันแพงมาก โนเกีย 3210 นี่ราคาเป็นหมื่นนะคะ แต่เพจเจอร์ ฮิตมาก เห็นนักศึกษาเอาเหน็บแอว กันเป็นแถว โทรไปบอกให้เขาส่งข้อความเข้าเพจ อี๊เนาะ คนเฮามันก่าฟังอะหยังจะหื้อถุกต้องทุกประการมันก็เป็นไปไม่ได้ บอกเปิ้นเกี่ยวกับ งาน thanks พี่ (เป็นงานเอาคืนรุ่นพี่อะหยังประมาณนี้เนาะ) เปิ้นก็ส่งข้อความว่า เป็นงานแต่งพี่ ไปนะก๊ะ ก็ก๋ายเป๋นว่ากว่าจะสื่อสารกั๋นฮู้เรื่องมันก่าอิ๊ดดดดดดดดดเนาะ บ่าเหมือนบ่าเด่ว เข้าเวบชมรม พิมพ์กำเดว ฮุ้กันตึงชมรมเนาะ

เมียงขนาดเนอะ

ขอเล่าเรื่องยายของอี่ชั้นคะ


ชื่อคุณ ยายเเก้วไหลมานะคะ คือคุณยายเจ้เเกจะเป็นความดันคะ เเล้วมันจะมียาที่กินคะ


ยากิน มี3 มื้อคะ คือหลังอาหารเช้า หลังอาหารเย็น เเล้วก้อก่อนนอนคะ


คือยายอี่ชั้น นี้ พอเย็นก้อชอบนอน ดูทีวีอะคะ


เเล้ววันนั้นเเม่อี่ชั้นจะไปประชุม กองทุนหมู่บ้านนะตะ เเล้วจัดยาไว้ไห้สองชุดคะ 6 เม็ดคะ บอกว่าไว้กินหลังข้าวเเลงกับก่อนนอน


พอสองทุ่มเเม่กลับมาคะ ยายก้อนอนดูหนังอยู่ ก้อดูยา ปรากฏว่า ยายหายไปหมดเลยคะ 6เม้ด ก้อเลยถามเจ้ ยายคะ ว่ายาหายไปไหน


เจ้ยายก้อบอกว่า อี่เเม่กินไปหมดเล้ว6 เม็ดคะ เเม่ก้อเลยบอกว่า ยา3เม็ดไว้กินหลังข้าวเเลงอีกสามเม็ดไว้กินก่อนนอน



ยายก้อเลยบอกว่า.....อี่เเม่กินเเล้วกะมานอนดูทีวีนี้ดุ.....

ดีคะไม่น้ำลายฟูมปากคะ..55+++

นี้ลายมือของยาย ว่างๆๆให้ยายคัดเล่นๆๆ

ยายเก่งนะเนี่ย เขียนหนังสือได้ ว่าแต่ยายอายุเท่าใดละ

นี้คะยายอี่ชั้น

คุณยายแอ๊บแบ๊วว

น้องสามารถ เอายายมานินทา อี๊ก๊ะ
ระวังยายมาเปิดป๊ะใส่เน้อ เดวยายโพสต์มาล่ะจะหนาว 555

morio23 พิมพ์ว่า:

นี้คะยายอี่ชั้น

ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเจ้า น่ารักดีอ่าาาาาาา
ซื้อที่ไหนเจ้า ไค่ได้แต้ๆ
เหมือนคุณยายในการ์ตูนเลยเจ้า :P :D

~_~คงปล่อยเยอะแต่จำไม่ได้ค่ะ ความเมียงนี่ไม่เข้าใคร ออกใคร (เพื่ออาราย >> งง)



~_~ปล.น้ำตาไหลเจ้า ยายพี่สามารถนิ ฮาพะย่ะค่ะ 55555...