มีคนเคยเขียนประโยคไว้ประโยคหนึ่งว่า
3สิ่งในชีวิตเราที่เราไม่สามารถเรียกร้องให้กลับมาได้คือ
คำพูด เวลา และโอกาส
มันเปนเรื่องที่เกิดขึ้นจิงกับครัยหลาย ๆคน
อย่างสิ่งแรกก้อคือคำพูด เคยบ้างไหมที่บางครั้งที่เราต้องการที่พูดอะไรสักอย่างที่อยากพูดมากมาย
แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราจะพูดก้อไม่ได้พูดขึ้นมา เปนเพราะอะไรเหรอ และ
บางครั้งคำพูดบางสิ่งบางคำเราเองก้อไม่อยากพูด
แต่ดันพูดขึ้นมาเฉย เลย จนบางครั้งยังคิดอยู่เลยว่าเราพูดอะไรที่ทำลายจิตใจคนที่เราพูดด้วยหรือไม่ สิ่งนี้แหละที่เราเองและครัยอื่นก้อไม่สามารถที่จะย้อนเวลาให้กลับไปแก้ไขอะไรต่อมิอะไรมากมาย จนบางครั้งและหลายครั้งเองคำพูดของเราเองนั่นแหละที่ย้อนกล้บมาทำลายตัวเราเอง ในที่สุดเราก้อต้องเจ็บคำพูดที่เราได้พูดออกไปโดยไม่ทันได้ระวังและคิดเลย มันจะดีกว่านี้มั้ยถ้าวันนั้น ตอนนั้นเราคิดก่อนที่เราจะพูดอะไรออกไป ถ้าวันนั้นเราทำเช่นนี้เราคงไม่ต้องมานั่งคิดว่าอยากจะย้อนเวลาไปแก้ไขในสิ่งที่เราได้พูดออกไป อย่าเลยนะที่คิดจะย้อน เพราะว่ามันเปนสิ่งที่เราทุกคนก้อไม่สามารถที่จะทำได้ แม้แต่คนที่รวยที่สุดเองก้อตาม อยู่กับสิ่งที่เราได้ทำลงไปทุกวันนี้เถอะนะ
อย่างที่สองก้อคือเวลา อย่างที่บอกว่าโลกเรามันช่างโหดร้าย ไม่ยุติธรรม พอเราโทดครัยคนไหนไม่ได้แล้ว ก้อย่อมที่จะหาเหตุผลที่จะโทดครัยสักคน แล้วสิ่งนั้นก้อไม่พ้นโชคชะตา คนบนฟ้า หรือแม้กระทั่งเวลาที่เราได้เสียไปไม่กี่วินาทีนี่เอง ทำไมเราถึงไม่โทดตัวเราเอง เพราะเราเองมิใช่เหรอที่เปนคนก่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด แล้วเราจะไปโทดครัยอื่นหรือโทดสิ่งที่ไม่มีครัยสักคนที่จะเห็นมัน เคยหลายครั้งด้วยที่อยากที่จะย้อนเวลาไปในอดีต เพื่อที่จะแก้ไขในสิ่งที่เราได้ทำลงไป ว่าตอนนั้นไม่น่าจะทำอย่างนั้นออกไปเลย ทำไมล่ะ แล้วตอนที่เราเองได้ตัดสินใจทำไปแล้วทำไมไม่คิดให้ดี ๆ กว่านี้ เอ่อ ใช่ทำไม มันเปนคำที่เรามักจะพูดกับตัวเราเองอยู่เสมอว่าทำไม แล้วก้อต้องมานั่งเสียใจทีหลังทุกที ว่าทำไมวันนั้น วันนี้เราถึงไม่ทำเช่นนั้นลงไป แล้วตอนนี้อยากที่จะย้อนเวลาเพื่อที่จะไปแกไขมันอีกครั้ง ไม่มีหรอกอีกครั้งสำหรับเราและ ครัยอีกหลาย ๆ คน มันขึ้นอยู่ที่ว่าตัวเราเองนั่นแหละจะยอมรับในสิ่งที่เราทำไปในอดีตมากน้อยเพียงใด ลองคิดว่าถ้าวันนั้นเราไม่ทำเช่นนั้นแล้วเราก้อคงไม่มีวันนี้ได้หรอกนะ เพราะว่าอดีตเปนสิ่งที่สามารถสอนเราได้เสมอจำไว้ ..
โอกาสเหรอ มันเปนสิ่งที่ครัยหลายคนต้องการ แต่มันขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองนั่นแหละว่าจะสร้างมันขึ้นมาได้หรือป่าว หากเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ว เราก้อคงจะไม่อยากได้โอกาสจากครัย หรือจากตัวเราเอง จงคิดไว้เสมอว่า โอกาสมันเกิดขึ้นและมีไว้ให้สำหรับคนที่พร้อมจะรับมันเท่านั้น แต่คุนย่อมที่จะให้โอกาสครัยที่คุนรักเสมอ เพียงเพราะคำว่า รัก เท่านั้น กลัวว่าวันหนึ่งเค้าคนนั้นจะจากคุนไป จึงพูดเสมอว่าฉันให้โอกาสเทออีกครั้ง แล้วมันก้อจะมีเช่นนี้ไปตลอดเพราะว่าคุนเคยให้เค้าไปแล้วครั้งหน้าเค้าย่อมที่จะคิดว่าคุนต้องให้อภัย ให้โอกาสเค้าอีก จงคิดและปลอบใจตัวเราเองว่าโอกาสมีไว้ให้สำหรับคนที่เห็นค่าเราเท่านั้น
ที่มา www.saranair.com
3สิ่งในชีวิตเราที่เราไม่สามารถเรียกร้องให้กลับมาได้คือ
คำพูด เวลา และโอกาส
มันเปนเรื่องที่เกิดขึ้นจิงกับครัยหลาย ๆคน
อย่างสิ่งแรกก้อคือคำพูด เคยบ้างไหมที่บางครั้งที่เราต้องการที่พูดอะไรสักอย่างที่อยากพูดมากมาย
แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราจะพูดก้อไม่ได้พูดขึ้นมา เปนเพราะอะไรเหรอ และ
บางครั้งคำพูดบางสิ่งบางคำเราเองก้อไม่อยากพูด
แต่ดันพูดขึ้นมาเฉย เลย จนบางครั้งยังคิดอยู่เลยว่าเราพูดอะไรที่ทำลายจิตใจคนที่เราพูดด้วยหรือไม่ สิ่งนี้แหละที่เราเองและครัยอื่นก้อไม่สามารถที่จะย้อนเวลาให้กลับไปแก้ไขอะไรต่อมิอะไรมากมาย จนบางครั้งและหลายครั้งเองคำพูดของเราเองนั่นแหละที่ย้อนกล้บมาทำลายตัวเราเอง ในที่สุดเราก้อต้องเจ็บคำพูดที่เราได้พูดออกไปโดยไม่ทันได้ระวังและคิดเลย มันจะดีกว่านี้มั้ยถ้าวันนั้น ตอนนั้นเราคิดก่อนที่เราจะพูดอะไรออกไป ถ้าวันนั้นเราทำเช่นนี้เราคงไม่ต้องมานั่งคิดว่าอยากจะย้อนเวลาไปแก้ไขในสิ่งที่เราได้พูดออกไป อย่าเลยนะที่คิดจะย้อน เพราะว่ามันเปนสิ่งที่เราทุกคนก้อไม่สามารถที่จะทำได้ แม้แต่คนที่รวยที่สุดเองก้อตาม อยู่กับสิ่งที่เราได้ทำลงไปทุกวันนี้เถอะนะ
อย่างที่สองก้อคือเวลา อย่างที่บอกว่าโลกเรามันช่างโหดร้าย ไม่ยุติธรรม พอเราโทดครัยคนไหนไม่ได้แล้ว ก้อย่อมที่จะหาเหตุผลที่จะโทดครัยสักคน แล้วสิ่งนั้นก้อไม่พ้นโชคชะตา คนบนฟ้า หรือแม้กระทั่งเวลาที่เราได้เสียไปไม่กี่วินาทีนี่เอง ทำไมเราถึงไม่โทดตัวเราเอง เพราะเราเองมิใช่เหรอที่เปนคนก่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด แล้วเราจะไปโทดครัยอื่นหรือโทดสิ่งที่ไม่มีครัยสักคนที่จะเห็นมัน เคยหลายครั้งด้วยที่อยากที่จะย้อนเวลาไปในอดีต เพื่อที่จะแก้ไขในสิ่งที่เราได้ทำลงไป ว่าตอนนั้นไม่น่าจะทำอย่างนั้นออกไปเลย ทำไมล่ะ แล้วตอนที่เราเองได้ตัดสินใจทำไปแล้วทำไมไม่คิดให้ดี ๆ กว่านี้ เอ่อ ใช่ทำไม มันเปนคำที่เรามักจะพูดกับตัวเราเองอยู่เสมอว่าทำไม แล้วก้อต้องมานั่งเสียใจทีหลังทุกที ว่าทำไมวันนั้น วันนี้เราถึงไม่ทำเช่นนั้นลงไป แล้วตอนนี้อยากที่จะย้อนเวลาเพื่อที่จะไปแกไขมันอีกครั้ง ไม่มีหรอกอีกครั้งสำหรับเราและ ครัยอีกหลาย ๆ คน มันขึ้นอยู่ที่ว่าตัวเราเองนั่นแหละจะยอมรับในสิ่งที่เราทำไปในอดีตมากน้อยเพียงใด ลองคิดว่าถ้าวันนั้นเราไม่ทำเช่นนั้นแล้วเราก้อคงไม่มีวันนี้ได้หรอกนะ เพราะว่าอดีตเปนสิ่งที่สามารถสอนเราได้เสมอจำไว้ ..
โอกาสเหรอ มันเปนสิ่งที่ครัยหลายคนต้องการ แต่มันขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองนั่นแหละว่าจะสร้างมันขึ้นมาได้หรือป่าว หากเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ว เราก้อคงจะไม่อยากได้โอกาสจากครัย หรือจากตัวเราเอง จงคิดไว้เสมอว่า โอกาสมันเกิดขึ้นและมีไว้ให้สำหรับคนที่พร้อมจะรับมันเท่านั้น แต่คุนย่อมที่จะให้โอกาสครัยที่คุนรักเสมอ เพียงเพราะคำว่า รัก เท่านั้น กลัวว่าวันหนึ่งเค้าคนนั้นจะจากคุนไป จึงพูดเสมอว่าฉันให้โอกาสเทออีกครั้ง แล้วมันก้อจะมีเช่นนี้ไปตลอดเพราะว่าคุนเคยให้เค้าไปแล้วครั้งหน้าเค้าย่อมที่จะคิดว่าคุนต้องให้อภัย ให้โอกาสเค้าอีก จงคิดและปลอบใจตัวเราเองว่าโอกาสมีไว้ให้สำหรับคนที่เห็นค่าเราเท่านั้น
ที่มา www.saranair.com